فعل ماضی

فعل :کلمه ای است که بر انجام کاری در زمان مشخص دلالت می کند.

۱)فعل ماضی:فعلی است که بر انجام کاری در زمان گذشته دلالت می کند.مثلاْ:رفتم ِرفتید-خوردی-پوشید که در فارسی استفاده می شود.

نحوه ی ساخت فعل ماضی:حروف اصلی+علامتهای صیغه

مثلآ میخواهیم ریشه( ذه ب) راصرف نماییم.در عربی صیغه های غائب-مخاطب ومتکلم داریم.

صیغه های غائب: کسانی هستند که غائب هستند وکنار ما حضور ندارند وبلکه در جای دیگری دور از ما هستند .به گونه ای که نمیتوانیم مستقیما باآن ها صحبت کنیم که کار را آنها انجام داده اند.مثل:او-آنها در فارسی.(او رفت-آنها رفتند).

صیغه های مخاطب:کسانی هستند که میتوان مستقیما با آن ها صحبت کرد یا حتی به آنها دستور داد یا از کاری نهی کرد.که کار را آنها انجام داده اند.مثل:تو-شما در فارسی.(تو رفتی- شما رفتید.)

صیغه های متکلم:در فارسی همان ( من-ما ) می باشد که کار را آنها انجام داده اند و در مورد خودشان سخن میگویند ومتکلم هستند:(من رفتم-ما رفتیم.)

صرف فعل ماضی -غائب از ( ذ ه ب ):

×	مــــذکر		مـــؤنث
مفرد	ذَهَبَ	ذَهَبَتْ
مثنى	ذَهَبا		ذَهَبَتا
جمع	ذَهَبوا		ذَهَبْنَ

صرف فعل ماضی -مخاطب:

×	مـــــذکر	مـــــؤنث
مفرد	ذَهَبْتَ	ذَهَبْتِ
مثنی	ذَهَبْتما	ذَهَبْتما
جمع	ذَهَبْتُم	ذَهَبْتُنَّ

صرف فعل ماضی-متکلم:

متکلم وحده	متکلم مع الغیر
ذَهَبْتُ	ذَهَبْنا

منبع :http://armaka.blogfa.com